WAHALVIHIS!!!

Nog even heel kort een berichtje dat ik gisteren een echt heuse enorme walvis heb gezien!!! Jaaaaaa!!! Was echt super gaaf, cool, fantastisch, geweldig, bijzonder en ook nog gaaf! Zo, dat jullie het nog even weten :). Ook nog een stuk of 10/15 dolfijnen, ook heel cool en blij waren die!

Verder iedereen bedankt voor alle berichtjes en 'goede terugvlucht' wensen! Heb zin om jullie allemaal weer in levende lijve te zien, maar vind het ook wel een beetje verdrietig dat ik hier weg moet :S. Oh, en ik moet even publiek bekend maken dat mijn volleybalteam gaat promoveren, jeuj! Doe allemaal even een rondedansje voor ze :).

Pap en mam, bedankt voor de kaart! Hij is net op tijd aangekomen! Was ik vergeten in de mail te zetten.

Ga nu stoppen want ik zit in het hostel te internetten en dat kost geld natuurlijk. Misschien dat ik morgen nog snel wat foto's op m'n blog zet. Niki en ik gaan namelijk foto's uitwisselen, zodat we dat thuis niet meer hoeven te doen en we alles meteen op volgorde kunnen zetten. Maar ga er nog maar niet van uit, haha.

Tot snel iedereen, denk aan me als ik 2 x 10 uur in het vliegtuig zit en in een uur en 40 minuutjes naar de volgende vlucht moet rennen in Atlanta ;). Tot snel en iedereen bedankt voor het lezen en alle lieve, vrolijke en geinteresseerde berichtjes!

Dikke kus, Eefje

Beuheu...

Sorry allemaal, geen foto's :(. De computer is echt ontzettend irritant en als er een raam in de buurt was geweest had ik 'm naar buiten gegooid. Hij is dus vastgelopen terwijl ik foto's aan het posten was. Omdat ik nu echt heel veel honger heb en om ga vallen als ik niet eet doe ik even geen tweede poging. Jullie houden ze te goed! Jammer, want ze zijn echt heel leuk (vind ik dan)! Nou, tot snel!

liefs Eefje

The Big Island!!!

Hey allemaal!

Bedankt weer voor alle reacties! Deze keer wordt het een korter blog en ik denk dat ik voornamelijk foto's plaats. Het is namelijk 7 uur geweest en dit meisje heeft honger :). Bovendien ben ik alweer bijna thuis dus dan kan ik alles vertellen! Oh, en ik land als het goed gaat a.s. dinsdag (28 maart) om 9:10 's ochtends op Schiphol! Afgelopen vrijdag zijn we niet meer naar de Ieren gaan kijken trouwens, daar waren we te laat voor. We moesten zaterdag weer vroeg op, dus dat kwam goed uit.

's Ochtends zijn we weer naar Halawa Valley geweest. De dag begon met de docenten en leerlingen van Leeward Community College die toestemming vroegen om de heiau te betreden. Daarna kregen we een beetje voorlichting over de heiau en Halawa en vervolgens ging iedereen aan de slag. In plaats van de rondleiding hebben Niki en ik bijna de hele ochtend gewerkt. Het begon met stenen versjouwen op de mannelijke heiau, waar Niki helemaal opgegeten werd door de muskieten en overal muggenbulten kreeg. Ik had ook een mooi exemplaar midden op m'n wang, hoera! ;) Na het stenen sjouwen heb ik sinaasappels gesneden en heeft Niki bananenbladerenpakketjes gemaakt. Tot slot hebben we met z'n tweeen de vrouwelijke heiau schoongeharkt. Het was niet heel spannend allemaal, maar wel heel gezellig! Vooral omdat we ook nog wat gekletst hebben met Auntie Sweet (de dame die daar alles regelt) en een oudere Hawaiiaanse dame. Zij had echt leuke dingen te vertellen. Er was natuurlijk ook weer een enorme overheerlijke lunch met teveel chocoladetaart :). 's Middags zijn we even bij Ulla en Rick thuis geweest en daar was het net zo chaotisch als zij zelf is, haha. Maar wel heel leuk en we hebben hun zoon Moku ontmoet, de vader van Keahi. Daarna heeft Ulla ons en Keahi meegenomen. Ik zou haar namelijk gaan interviewen, maar daar is bar weinig van terecht gekomen. Uiteindelijk hebben we (heel lekker) ijs gegeten en bij een speeltuintje rondgehangen, waar ik Ulla maar wel liefst 10 minuten heb kunnen interviewen. 's Avonds had ik nog een interview, en dat was heel interessant en ook best gezellig eigenlijk! De jongen die ik ging interviewen is heel actief hier in Hawai'i.

Zondagochtend zijn we door Ulla en Rick naar het vliegveld gebracht en hebben we samen ontbeten. Eigenlijk zou ik toen verder gaan met Ulla interviewen, maar dat ging ook niet door omdat ze een half uur te laat waren. Maar we hebben wel lekker pannenkoeken als ontbijt gegeten :P! Om 10 uur vlogen we naar The Big Island waar we rond 11 uur aankwamen...en het regende. Beetje jammer, maar dat hadden we verwacht want in Hilo regent het bijna elke dag. Het hostel waar we in sliepen was echt supermooi, een mooi oud gebouw met hele grote kamers! Omdat in Hilo alles wel op zondag dicht is was er niet zoveel te doen. We hebben ons een beetje georienteerd en een toer voor de volgende dag geregeld. Maar omdat we niet naar de Big Island waren gevlogen om te niksen zijn we naar de Rainbow Falls gelopen. Ongeveer een uur gelopen en toen een hele mooie en grote waterval gezien! En toen weer een uur terug gelopen :). Uiteindelijk was zondag een hele rustige dag en hebben we aan het eind van de middag en 's avonds niets meer gedaan. Ik kon merken dat ik het niet gewend was om helemaal niks te doen, haha! Relaxen ging me slecht af.

En toen was het maandag. Echt een superdag was dat! Van 8 uur 's ochtends tot 9 uur 's avonds hebben we een toer gedaan en het was echt geweldig! Het was sowieso heel mooi weer en onze gids was echt een maf mens. Ze was helemaal into astrologie dus we hebben allebei uitgebreid te horen gekregen wat onze sterrenbeelden inhouden en hoe we onze perfecte partner moeten kiezen. Ik moet als schorpioen met een steenbok trouwen, ik ben koppig en geheimzinnig en alles draait bij mij om sex (?). Dat jullie het even weten. Volgens gids Teresa ligt de oplossing voor wereldvrede bij sterrenbeelden. Als iedereen de juiste partner heeft hebben alle kinderen een gelukkige opvoeding en jeugd en wordt iedereen blij ende gelukkig! Zelf is ze 54 en ze gaat, zodra ze d'r theorie wereldkundig heeft gemaakt door middel van een boek, trouwen met David Letterman, een weeshuis starten in Afrika, daarna één in Amerika en ze gaat ook nog een BBQ-shag beginnen ergens in de buurt van de vulkaan. Dus... Maar ze was heel aardig, ze ouwehoerde heel veel, ze vroeg niet veel geld in vergelijking met anderen en ze wist alle goede plekjes! Ik heb echt vanalles gezien: gezwommen in warme waterbronnen (verwarmd door de vulkaan), zwart zand strand (ook gezwommen), Akaka Falls, oude lavastromen, dorpje dat door de vulkaan is verwoest en bijna heel National Volcanic Park! Daar heb ik de krater van een van de actiefste vulkanen op aarde van dichtbij gezien...ik zat op het randje! Nu niet denken dat je dan allemaal borrelend lava ziet enzo hoor, want hij stond niet op het punt om uit te barsten, gelukkig :). Het meeste gebeurt ondergronds en de lava stroomt op een ander punt onder de grond vandaan de zee in. Dat punt heb ik ook gezien en dat was heel gaaf! Vooral omdat het in het donker was. Op dat moment kan je de lava namelijk zien gloeien en dat is echt heel bijzonder! We konden niet heel dichtbij komen, omdat het heel ver lopen is over het lava en ook gewoon omdat het veel te gevaarlijk is. Maar wat ik heb gezien vond ik al heel tof! Verder heb ik door een lavabuis en Hawaiiaans regenwoud gelopen, in stoomwolken gestaan, het museumpje gezien en zijn we de Chain of Craters Road afgereden. Aan die weg liggen echt een heleboel oude kraters, stuk of 7. Het landschap was echt heel indrukwekkend, al die kraters en o-ve-ral lava. Soms net een woestijn! Dus het was een geslaagde dag!

Tot slot hebben we dinsdag niet zoveel gedaan: ontbeten op een leeg strand, beetje rondgedabberd door Hilo en vervolgens weer naar het vliegveld. The Big Island zelf was super, als je ooit naar Hawai'i gaat moet je zeker naar dit eiland gaan. Heel groot (alle andere eilanden passen makkelijk op dit ene eiland), heel rustig (bijna geen kip op de weg) en heel erg divers. Het eiland heeft geloof ik iets van 11 ecologische zones, waaronder sneeuw, woestijn en regenwoud. Deze drie heb ik ook gezien. Dus het was echt een hele indrukwekkende trip!

Gisteren hebben we ingechecked bij the Polynesian Beach Club Hostel, heel gezellig daar. Allemaal jonge reizigers dus de sfeer is heel anders dan het hostel waar we de afgelopen maanden hebben gezeten! Wel erg fijn :). Vandaag hebben we een poging gedaan tot uitslapen (we kwamen we tot 8 uur) en zijn we naar de Swap Meet geweest. En tot slot moest ik iedereen natuurlijk nog even op de hoogte brengen van mijn top weekend! :)

Zo, dat was het weer. Nu ga ik even foto's posten, veel plezier ermee! Tot snel iedereen!!! Veel liefs Eefje

Tussendoortje

Hey allemaal!

Even een kort berichtje tussendoor! Ik wilde even mededelen dat ik vanaf zondagochtend niet meer in het Pacific Ohana hostel zit! Dus geen post meer naar dat adres sturen, mochten jullie nu nog post willen versturen :).
Van zondag t/m dinsdag ben ik te vinden op The Big Island/Hawaii/Hawaii Island en van dinsdagavond t/m zondagochtend slaap ik in het tweede hostel uit mijn eerste week hier. Dat hostel is een stuk gezellig, het is goedkoper en er zitten fatsoenlijke mensen met een fatsoenlijke leeftijd ;). Het leek ons wel goed om de laatste week nog een beetje fun te hebben. Niet dat het in ons huidige hostel ongezellig is, maar het kan altijd stukken beter :).
Het adres van ons hostel in Waikiki voor volgende week is:

Polynesian Beach Club Hostel
2584 Lemon Road
Honolulu
Hawaii 96815
United States

Verder is het hier sinds dinsdag niet heel spannend geweest. Dinsdagavond naar de film geweest. We hebben 'Munich' gezien. Een hele goede film, mooi gefilmd en heel realistisch (waarschijnlijk vanwege het feit dat het echt gebeurd is allemaal :)) maar het duurde laaaang! 3 Uur, dus als je naar de bios gaat, neem een kussentje mee ofzo.
Woensdag een interview gehad met een hele leuke man, een gepensioneerde antropoloog. We hebben bijna 2,5 uur met hem gepraat, allebei over ons eigen onderwerp en hij had voor ons allebei heel veel informatie! En daarna heeft hij ons mee genomen om te gaan lunchen, op zijn rekening. Omdat hij zo'n leuke ochtend met ons had gehad en omdat we zo'n goed gesprek hadden gehad. Lief he?! Oh, en we kregen ook nog een complimentje. Hij was onder de indruk van onze vraagstelling, hij vond dat we het heel goed doordacht hadden allemaal. Cool he!? Sorry, wil niet opscheppen maar ik vond het toch wel leuk om te vertellen. Je krijgt als wannabe-antropoloog niet elke dag zo'n complimentje van een gepensioneerde Harvard antropoloog! :) Verder die dag nog wat onderzoeksdingen in de bieb gedaan, wel nuttig maar een beetje saai.
Donderdag was voor mij een beetje chaos, want ik zou eerst 2 interviews hebben, toen 3 en uiteindelijk had ik er 1. Ik word een beetje gek hier van de mensen, ze zijn of onbereikbaar of ze veranderen hun plannen steeds. Maar gelukkig zijn de 2 uitgevallen interviews verzet, dus die heb ik nog tegoed. Het ene interview dat nog wel doorging was heel leuk, en gezellig. Ik had me voorbereid op 1 persoon, maar ik zat uiteindelijk die ene persoon te interviewen met nog 4 of 5 mensen erbij!
Oh, en 's ochtends konden we zowaar op het strand liggen! Ik ben wel verbrand daardoor, want ik had gerekend op 1 uurtje strand en had geen anti-zonnebrandcreme meegenomen. Maar door de uitvallende interviews lag ik ineens langer op het strand. Wat ik helemaal niet erg vond, want ze hadden regen afgegeven! En vandaag was het ook weer mooi weer terwijl het had moeten regenen. Hopelijk blijft dat zo, want voor dit weekend en volgende week geven ze ook een heleboel regen af. Zit ik natuurlijk niet op te wachten voor m'n weekje vakantie ;)! Op Kauai, ander eiland, stormt en regent het al een week lang ofzo. Daar is het echt crisis: overstromingen, dam doorbraken, dodelijke slachtoffers en national flush warnings. Dus ik ben blij dat het hier niet zo ver is gekomen!
Vandaag had ik weer 2 interviews en ik heb wat literatuur gekopieerd die in Nederland niet verkrijgbaar is.

Het gaat dus nog steeds allemaal prima! Ik heb echt heel veel zin in dit weekend en volgende week! Hopelijk werkt het weer mee en kunnen we op The Big Island ook echt wat zien. De bussen daar werken namelijk niet zo goed als hier, eigenlijk is een auto veel handiger. Maarja, die kunnen we niet huren want ik heb wel een rijbewijs maar ik ben geen 24, en Niki is 25 maar die heeft geen rijbewijs. Maar dat komt vast wel goed! En zo niet, dan maken we het wel goed! :)
Verder heb ik volgende week nog 1 interview. Eigenlijk wilde ik niks nada noppes doen in m'n laatste week, maar deze mevrouw was zo enthousiast en was bereid om van alles te verzetten voor mijn interview. Uiteindelijk kon het toch niet doorgaan, maar ze wilde wel volgende week afspreken. Dus nouja, dan nog maar 1 interviewtje. Verder ben ik heel tevreden over m'n onderzoek, ik denk dat ik de informatie heb die ik wilde en dat ik veel informatie heb. Daarnaast vind ik ook dat ik goed m'n best heb gedaan. Al met al ben ik dus helemaal blij ende tevreden! Nu maar hopen dat ik ook echt de informatie heb die ik wilde, als ik straks m'n thesis ga schrijven. Maar dat komt straks wel!

Hopelijk heb ik volgende week nog een keertje tijd om de bieb te bezoeken, maar dat denk ik wel. Jullie allemaal bedankt nog voor de reacties en tot snel! Niki en ik gaan nu eten en dan eens kijken wat de Ieren hier allemaal uitvoeren op Saint Patrick's Day!

Veel liefs Eefje

Ehm...ik weet even geen titel

Hey allemaal!

Zo, nog maar een keertje een verhaaltje typen. Geniet er nog maar van, dit is waarschijnlijk 1 van de laatsten! Ik ga al bijna weer naar huis! Ben het onderzoek doen echt beu, heb er geen zin meer in. Gelukkig hoef ik nog maar tot en met zaterdag nuttige dingen te doen, daarna heb ik lekker nog een weekje vakantie! Die week zit al helemaal volgeboekt met allemaal leuke dingen! Ik weet niet of jullie de sites van mijn studiegenoten ook wel eens bezoeken, maar ook zij hebben het gehad met onderzoek doen. Dus het ligt niet aan mij dat ik er geen zin meer in heb. In onderzoek doen dan, want Hawai'i zelf ben ik nog niet zat hoor! Het weer, de mensen, het elke dag dingen doen en vooral de natuur ga ik wel missen denk ik! Dus het voelt wel een beetje dubbel om straks weg te gaan!
Weer bedankt trouwens voor alle reacties! Ik wist wel dat jullie de schildpad cool zouden vinden, haha. Ik ben echt fan geworden van schildpadden. Hopelijk zie ik er nog een keer een als ik ga snorkelen, als het nog een keertje mooi weer wordt en als ik tijd heb om op het strand te liggen!

George, hoe is het met jou? Verveel je je nu heel erg omdat je niet meer naar je stage hoeft? En heb je er van genoten dat je nu weer uit kunt slapen?
Flow en Gera: ik heb zin om weer te gaan volleyballen! Wel erg jammer dat er nog maar twee wedstrijden over zijn :(. Mijn bijdrage aan onze (heel misschien) promotie wordt dan niet zo heel groot, maar ach. Ik was er geestelijk in ieder geval bij, haha. Succes a.s. vrijdag!
Mam, heb je Sawyer nog gezien bij Lost? En Le, hoe was het concert? Amanda, ik weet het niet of ze de mensen omgekocht hadden. Misschien hadden ze hen wel gedrogeerd en waren ze daardoor aan het hallucineren. Hmmm...Jammer genoeg kunnen we niet met een vroegere tour mee. We hebben het gevraagd, maar dat kon niet, we kunnen alleen met de half twee tour mee.

En dan nu mijn afgelopen week! Na dinsdag was het een paar dagen niet zo boeiend. Woensdag heb ik samen met Niki een interview gehad. Was een heel leuk gesprek! 's Middags heb ik geprobeerd mensen te bellen die niet opnamen, jammer was dat, en ik heb nog wat afspraken gemaakt per email (stuk of 2). En research gedaan voor een interview dat ik donderdag had, want die meneer heeft een eigen site en hij had gevraagd of ik die eerst even wilde bekijken. 's Avonds zijn we naar de bios geweest, naar Underworld Evolution. Een bijzonder slechte film, echt niet normaal. Maar als je tien keer uitgebreid wilt zien hoe een mensenhoofd in een weerwolfhoofd verandert, in combinatie met liters spuitend bloed en ohja, ook nog ergens een romantische verhaallijn, dan is het misschien wel leuk. Maar Niki en ik konden er wel om lachen gelukkig!
Donderdagmiddag ben ik naar Waianae gegaan voor twee interviews. 's Ochtends heb ik ook nog wat gedaan, maar ik weet niet meer wat, haha. Dus dan zal het wel niet zo interessant geweest zijn. Volgens mij was het iets met onderzoek. Maar goed, 's middags dus 2 uur onderweg geweest naar Waianae. Dit is aan de westkust van O'ahu en hier wonen relatief veel Hawaiianen vanwege de homesteads (zie vorige blog). Dat land is trouwens het minst vruchtbare land op het eiland, vandaar dus dat ze het aan de Hawaiianen hebben gegeven. Bovendien staat het bekend als het meest gewelddadige gebied van O'ahu. En daar ging ik dus heen in m'n eentje, spannend, niet?! Nee hoor, het viel allemaal heel erg mee. Het enige was dat ik op de heen en de terugweg de enige blonde passagier was, dat was wel een beetje vreemd om mee te maken. Maar verder ging alles prima! Om half drie was ik op de afgesproken plek, maar omdat ik om 3 uur had afgesproken heb ik nog een half uurtje gelezen totdat het tijd was. Vervolgens heb ik twee interviews gedaan tot 5 uur en dat was heel gezellig! Met 2 mannen en ze waren heel vriendelijk en behulpzaam. En grappig, Hawaiiaanse mannen houden echt van grapjes maken. Een van de mannen, Poka Laenui, is hier heel bekend binnen de beweging en hij heeft heel veel geschreven. En van bijna al die stukken kreeg ik een kopie...ben benieuwd hoe dat straks gaat met m'n backpack inpakken, haha! Om 5 uur dus de bus terug genomen en om 7 uur ofzo was ik thuis. Daarna heb ik geloof ik alleen nog maar gegeten. Denk ik...hmmm, Niki is nu niet in de buurt, dat is wel te merken, haha! Normaal vraag ik even aan haar wat we ook alweer wanneer gedaan hebben, maar dat gaat nu dus niet. En ik heb m'n dagboek niet bij. Dus het wordt een beetje gatenkaas ben ik bang.
Niet getreurd, er zijn nog genoeg dingen over om te vertellen! Vrijdag begon het Honolulu Festival met Tahitiaanse danscompetities. Voor Niki heel nuttig voor haar onderzoek, dus zij had daar afgesproken met Rick. Toen we om kwart voor elf bij het festival aankwamen (na wat onderzoeks-telefoontjes) bleek dat Rick er nog niet was. Omdat ik pas om half drie een interview had heb ik samen met Niki gewacht op Rick...en dat duurde heel lang. Net toen ik op het punt stond om weg te gaan kwam hij aan, samen met z'n neef uit Waianae, Len. Vervolgens hebben zij gezorgd dat we gratis naar binnen mochten! Alleen ben ik niet meegegaan, vanwege m'n interview. Maar als ik 's middags terugkwam dan mocht ik ook gratis naar binnen. Dus na m'n interview, rond 5 uur stond ik weer voor de poort...was er niemand te bekennen. Aaah! Net op het moment dat ik in paniek wilde raken (een heel klein beetje dan, want de kaartjes waren $16 en dat wilde ik niet betalen natuurlijk) kwam Len naar buiten! Dus hij heeft me binnen gelaten. Len is trouwens ook een hele grote Hawaiiaan. Hij ziet er heel ruig uit maar hij is echt heel aardig, bijna schattig, haha! Zo'n grote knuffelHawaiiaan. Hij had voor Niki een ijsje gekocht en hij komt steeds met ons praten en grapjes maken. Vervelend is alleen dat hij heel moeilijk praat, hij heeft een verlamming van 1 kant van z'n lichaam ofzo. Hij kan in ieder geval z'n rechterarm niet bewegen. Maar goed, hij praat dus heel veel en dat is bijna niet te verstaan. En nou praten Hawaiianen al heel onduidelijk Engels, maar hem kan ik dus echt alleen met grote moeite verstaan. En dan krijg je dus wel eens rare situaties. Dat ik Niki vragend aankijk en dat we dan samen ontcijferen wat Len zegt, haha.
Dus, ik kwam nog wel gratis binnen en daarna had ik een hele leuke en gezellige avond! Beetje kraampjes bekeken met allemaal (dure) Tahitiaanse sieraden en naar allerlei dansers gekeken, waaronder 1 dansgroep die heel bekend is kennelijk, o Tahiti e. Hun dansniveau is heel hoog en ze dansten heel mooi! Oh, en even voor de duidelijkheid: de dans waarbij ze heel hard met hun heupen heen en weer schudden en waarbij ze rieten rokjes dragen, die komt uit Tahiti. Dat is dus niet de hula, dat jullie het even weten ;). 's Avonds hebben we lekker Chinees gegeten en we hebben een goede indruk gemaakt op Rick en Len. Rick was helemaal onder de indruk van onze eetlust en Len vond het knap dat we al zo goed met stokjes konden eten. Hij kwam al aanlopen met een vork (iedereen vraagt dat hier meteen als je Chinees gaat eten, of je een vork wilt als blanke zijnde) maar dat was dus niet nodig, haha. Even later kwam Ulla ook nog, die was net terug uit Guam waar ze 1 of andere conferentie had gehad afgelopen week. Rond 10 uur waren we thuis en was ik helemaal moe. Sjonge, volgens mij heb echt al vaak getypt dat ik 's avonds moe ben...ik lijk wel een oud wijf, hihi.

Zaterdag was er weer een Service Learning activiteit. Deze keer gingen we naar een visvijver (fishpond) in Kaneohe die al heel oud is en die door een bepaalde groep nu opgeknapt wordt zodat hij weer volledig in gebruik kan worden genomen. Het is een beetje ingewikkeld om uit te leggen hoe zo'n fishpond werkt, dat doe ik thuis wel. Het is in ieder geval een goed systeempje, als zo'n pond helemaal goed werkt heb je de vissen voor het oprapen!
Er was een hele grote groep mensen omdat er verschillende scholen aanwezig waren en dat was heel gezellig! Om 9 uur begonnen we weer met pule en een voorstelronde. Vervolgens kregen we een korte rondleiding en uitleg over fishponds, hoe deze door de Hawaiianen werden gebruikt en wat ze probeerden te bereiken door deze pond op te knappen. In tegenstelling tot de ander activiteiten was alles hier heel goed georganiseerd! We hebben nu ook daadwerkelijk hard gewerkt en dat was gek genoeg heel leuk! We werden opgedeeld in 5 groepen en de bedoeling was dat we hele grote stenen gingen verplaatsen van de wal tot op de muur van de pond, zodat ze van die stenen later de muur op konden knappen. Het hele traject was in drie stukken verdeeld, en Niki en ik zaten in het de groep bij het laatste traject. We moesten grote stukken koraal en lavasteen versjouwen met behulp van kruiwagens en manden en dat was dus heel leuk omdat je met z'n tweeen een kruiwagen duwde of een mand droeg. Ik heb gezellig met allerlei mensen geouwehoerd en 5 keer verteld wat ik hier allemaal aan het doen was. En ik heb 1 keer aan een vrouw uitgelegd dat Nederland echt wel strand heeft.
Van kwart voor tien tot kwart voor 12 zijn we bezig geweest en toen gingen we eten! Er was heel veel en heel lekker eten! Niki en ik zijn na het eten nog blijven hangen, want we hadden afgesproken met Grace (van de taro-boerderij) voor een interview en dat was daar niet heel ver uit de buurt. Daarom zouden Rick, Ulla en Keahi (kleindochter) ons wel even brengen en we moesten wachten totdat Ulla klaar was. Keahi was echt aan het stuiteren trouwens, die heeft bijna ADHD ofzo. Maar goed, rond 2 of 3 uur waren we bij Grace en ook daar hebben we een hele leuke middag gehad! Het interview was heel gezellig en daarna hebben we nog gewoon gekletst. Ondertussen kregen we van haar man allerlei eten aangeboden. Ik heb nu taro met tapiocapudding en cocosmelk, gekookte groene banaan gevuld met varkensvlees en olijven, en suikerriet gegeten. Het was allemaal niet vies, maar echt enthousiast werd ik er ook niet van :). Grace vond het wel heel tof dat we alles probeerden wat ons voorgeschoteld werd!
Omdat Rick haar had verteld over het festival en omdat wij daar ook heen gingen (kennelijk, we waren er zelf niet van op de hoogte maar volgens Rick was dat zo) had Grace besloten om naar het festival te gaan en dan mochten wij natuurlijk meerijden! En we mochten bij haar thuis douchen! Sta soms echt versteld van de enorme gastvrijheid hier!
Uiteindelijk hebben we de hele avond met Grace doorgebracht en dat was heel gezellig! Het festival zelf was ook weer leuk, er waren hele kleine jongens en meisjes die meededen met de competitie. Echt zo grappig, je staat er echt versteld van wat die meisjes al kunnen met hun heupen! Na het festival heeft Grace ons getrakteerd op Jack in the Box eten. Natuurlijk protesteerden Niki en ik, maar dat moet je niet doen volgens Grace, je moet het gewoon accepteren en er dan van genieten. Dus dat probeer ik nu maar steeds te doen, haha. Maar het neemt niet weg dat je je schuldig gaat voelen. Rick had ons namelijk ook al getrakteerd op de Chinees vrijdag, vandaar.
Toen Grace ons terug bracht naar het hostel hebben we met haar afgesproken in de laatste week, dat wilde ze graag. Ze gaat ons dan meenemen naar Kualoa ranch. Daar wilden Niki en ik al graag heen, want daar kan je paardrijtochten doen in Kualoa Vallei. Grace is bekend met de eigenaren van de ranch en nou gaat ze kijken of ze nog enige invloed heeft daar. Ben benieuwd!

Zondag ben ik weer naar Makua Valley geweest, deze keer met de Service Learning. Ik had een interview gepland daar met 1 van de activisten, maar hij bleek er uiteindelijk niet te zijn. Jammer was dat. Nu heb ik hem gemaild met de vraag of ik hem dan misschien per email kan interviewen, want er is natuurlijk niet zoveel tijd meer! Verder was het heel gezellig daar in de vallei. We hebben precies hetzelfde gedaan als de eerste keer, alleen zijn we nu een stukje verder de vallei in gelopen en dat was heel mooi! Het uitzicht veranderde meteen. Oh, en we hebben lekker gelunched weer met z'n allen! Uiteindelijk heb ik nog wel even gepraat met twee andere activisten en Niki en ik hebben weer lol gehad met Rick en Len. Die waren er namelijk ook en ze waren de hele tijd met ons aan het geinen. Grappig en gezellig was dat!
Op de terugweg naar Honolulu kwamen we vast te zitten in het verkeer. In Waianae was namelijk een telefoonpaal omgevallen en omdat er maar 1 weg is naar de stad toe, stond het verkeer helemaal vast. Uiteindelijk werden we omgeleid via 2 militaire bases, dwars door de bergen heen! U'ilani en nog een meisje dat meereed zaten helemaal te stuiteren in de auto, want het was 'zo eng, en zo mysterieus en zo geheimzinnig!' allemaal. Niki en ik hadden een beetje zoiets van: hmmmjahmmm. Ik vond het eigenlijk alleen maar heel mooi, want we gingen echt dwars door de bergen heen, over een pass. Het uitzicht was supermooi en we kwamen heel hoog! Wat wel jammer was is dat we uiteindelijk 3 uur in de auto hebben gezeten en dat U'ilani strontchagrijnig werd omdat ze te laat kwam op haar werk. Dus echt gezellig was het niet in de auto, haha. Om 5 uur ofzo waren we thuis. 's Avonds ben ik nog even heen en weer gegaan naar de bieb, vanwege m'n onderzoek en interviewafspraken.

Maandag (gisteren) zijn we naar het Polynesian Cultural Center in Lai'e geweest. Mochten jullie ooit nog in Hawaii komen: dat park is z'n geld echt niet waard. Dat even terzijde :). Verder was het, op de regen na, wel een leuke dag. Ik heb daar rondgekeken voor m'n onderzoek, moest aantekeningen maken over wat ze er lieten zien over de Hawaiiaanse cultuur en hoe ze dat deden. We hebben uiteindelijk in totaal 4 uur in de bus gezeten om 5 uur lang het park te bekijken en om 9 uur 's avonds was ik weer thuis. Het park zelf bestaat uit restaurants, een IMAX-bioscoop, een theater en 7 'dorpen' die ieder een Polynesisch land vertegenwoordigen. Zo waren er Hawai'i, Tahiti, Tonga, de Markieseilanden, Paaseiland, Aotearea (Nieuw-Zeeland) en Samoa. Ieder dorpje had z'n eigen culturele presentaties en 'bewoners'. Hawaii had een presentatie over hula (ik heb heel fout hula gedanst :)) en taro/poi. We hebben natuurlijk verteld dat we zelf poi hebben gemaakt, maar de meneer was niet echt onder de indruk. Jammer hoor.
Het was ongetwijfeld leuker geweest als het niet geregend had, maar het park stelde uiteindelijk niet zo heel veel voor. Toch heb ik me wel vermaakt met een film over koraalriffen in de IMAX-bioscoop (heel mooi!), een botenparade, een aantal presentaties in de dorpen EN ik heb m'n eigen visje geweven. Echt prachtvol, ben er helemaal van onder de indruk :). Nu ik er zo bij stil sta heb ik eigenlijk best veel geleerd gisteren, haha. Dus het was toch best een nuttig bezoek!

Vandaag was weer maildag en straks ga ik nog wat mensen bellen en wat dingen uitschrijven. Het is dus niet zo'n spannende dag vandaag, maar die heb ik ook wel genoeg gehad denk ik!
Tot volgende week, het zal nu even wat langer duren omdat ik van zondag tot en met dinsdag naar The Big Island ga, jeej! Misschien dat ik tussendoor nog een bericht achterlaat en anders wordt het ergens volgende week. Tot dan, tot snel en iedereen weer succes met alles!

Veel liefs Eefje

Foto's!

Hey! Jullie hebben geluk, de computer heeft er zin in vandaag, dus ik kon best wat foto's uploaden! Hoera! Dit zijn foto's van afgelopen week en weekend. Enjoy!

Liefs Eefje
Marten de Zweed en Niki. Ohja, en mijn duim.
USS Arizona Memorial. Het monument ligt dus dwars over de Arizona heen, die weer ongeveer 1 meter onder het wateroppervlak ligt.
Ik bij het anker van de USS Arizona.
Diamond Head vanaf de boot.
Eefje op das boot.
O'ahu vanuit de auto. Op de voorgrond zien jullie moerassen, op de achtergrond de bergen die aan de oostkant van O'ahu liggen.
Heiniken is alom aanwezig.
De heiau aan de North Shore.
Uitzicht vanaf de plek waar de heiau ligt. Beneden ligt Waimea Falls Park en Waimea Beach.
Whoohoo, grote groene zeeschildpad!

Helaasch helaasch geen walvis...

...maar wel heel veel andere toffe dingen! Hallo weer allemaal! Bedankt voor jullie berichtjes en mailtjes! Eerst even een reactie op jullie reacties. Sanne, ik vind het een goed plan om het familieweekend in de sneeuw te houden! Als ik weer terug ben en jij komt op Leonie d'r verjaardag, dan kunnen we al aan de slag ;).
Le, de cultuur van de Kanaka Maoli is niet echt primitief, ze zijn erg van de mobiele telefoons, email en internetsites (word ik echt constant naar verwezen) en de grooote trucks. Maar aan de andere kant: omdat heel veel Hawaiianen er pas net of nu pas achter zijn wat hun echte cultuur is, gaan ze ook een beetje terug naar de 'primitieve' manier van leven. Dus leven in tenten op het strand, poi maken met de hand en planten gebruiken als medicijnen (weet niet of dat onder primitief valt). Dus het is een beetje tweezijdig. Verder houden ze gewoon erg van het buiten leven, op het strand en in de parken picknicken en bbq-en, dat soort dingen. Erg gezellig dus!
Pap, natuurlijk was Vijaya niet de enige met humor, onze humor is natuurlijk ook ontiegelijk grappig, maar ik dacht dat jullie daar al wel van op de hoogte waren. Even serieus, Niki en ik hebben erg veel lol met z'n 2-en! We hebben nog geen ruzies gehad! Komt misschien ook omdat we elke avond heel druk in onze dagboeken schrijven, daar kunnen we alles in kwijt, haha. Ik weet ook al dat ik dat niet meer ga doen thuis, dagboek schrijven. Word er een beetje moe van. Maar dat terzijde.
(Buurvrouw) Leonie: sorry, ik weet ook niet zo goed wat je nu op je woensdagmorgen moet gaan doen, haha. Maar wel heel erg leuk dat je m'n stukken steeds leest (dat vind ik van iedereen trouwens)!
Amanda, echt leuk dat je elke keer een berichtje achterlaat! Ik heb van nog meer mensen gehoord over de muren en deuren en ik ben benieuwd hoe vaak ik verkeerd ga lopen straks...Echt een beetje jammer dat ze er voor hebben gezorgd dat ons huis een stuk minder prettig wonen is!
Bri, succes met de laatste verhuizing-dingen! En Anneke: ik ben druk bezig met diems carpe-en (sorry, mijn Latijn is niet meer wat het geweest is). Tempus fugit inderdaad en ego curit van hot naar her, maar dat is alleen maar goed :). Er staan nog een hoop dingen in de planning en die moet ik allemaal doen van mezelf! En van jullie, want ik lees steeds: wel genieten he!? Wel veel leuke dingen doen he!? Ik krijg een beetje het idee dat ik overkom alsof ik niet geniet, haha.

Goed, afgelopen week. Eh...denk denk. Ik vergeet hier echt heel snel wat ik allemaal gedaan heb in een week. Ohja, dinsdagavond zijn we weer naar de bios geweest, naar Fun with Dick & Jane. Ik ben niet zo van de komedies en helemaal niet van Jim Carry, maar deze was echt verrassend, had niet gedacht dat ie zo leuk zou zijn. En ook niet dat het verhaal zou gaan zoals het verhaal gaat. Wel leuk dus, niet echt een 'ren er nu voor naar de bios/videotheek!'-film.
Woensdag zouden we gaan toeren met Rick, maar door allerlei miscommunicaties had hij niet begrepen dat we om 9 uur af hadden gesproken. Toen we 2 keer gebeld hadden en hij er om 10 uur nog niet was zijn we maar iets anders gaan doen. Het vervelende van zo'n uitvallende afspraak is dat je dus een hele dag opnieuw in moet vullen, want we hadden de hele dag uitgetrokken voor die tour en een interview met Rick. Maar alles was nog niet verloren, want toen hebben Niki en ik besloten om naar de Swap Meet te gaan bij Aloha Stadium (aangezien interviewafspraken maken nu niet meer ging). Na 1,5 uur in de bus kwamen we bij de Swap Meet aan en dat was eigenlijk best heel leuk! Het bestond uit allemaal kraampjes die rond het hele stadion stonden en allerlei prul verkochten, zoals t-shirts, Hawai'i bloemen, ukulele's en nog meer van dat soort spul. Af en toe zat er een goed kraampje tussen, wat in mijn woordenboek staat voor een kraampje met Hawaiiaans eten & proefmonstertjes :). Zo zijn we langs een kraam gekomen met allemaal hele lekkere jams (stuk of 15) die we allemaal geproeft hebben én een bakkerij kraam met koekjes! Die mevrouw ondertussen maar brabbelen over d'r aanbiedingen en wij maar langs alle proefmonsterpotten lopen en ondertussen druk 'ohja; ja?; hmmhmm' terugbrabbelen. Dat was dus leuk en we hebben ons 2 uur lang goed vermaakt! Op de terugweg hebben we bij Aloha tower onze Wild Whale Watch-tour geboekt voor zondag en we hebben ook nog even de toren zelf beklommen (per lift, Amerikanen doen niet aan trappen, daar word je moe van). Het was leuk om even uit te kijken over de stad, maar het was niet echt spectaculair. In de tijd dat de toren gebouwd is (rond 1920) moet het een stuk mooier geweest zijn. Toen keek je namelijk nog over het eiland heen en niet tegen een wolkenkrabber aan. Maar we kunnen dit nu in ieder geval afstrepen op ons lijstje!
's Avonds ging Vijaya weg en die hebben we even uitgezwaaid en meegeholpen met verhuizen. Niet in die volgorde trouwens. Ondertussen was er ook nog cake, omdat de vriend van de manager jarig was en omdat er een gezin het hostel ging verlaten. Ze hadden namelijk een eigen appartement gevonden. Dus toen kreeg ik een lekker stuk cake in m'n handen gedrukt! Let wel, Amerikaanse cake. Dat dus voornamelijk suiker met kleurstof en een beetje cake. Heel zoet, maar wel lekker!
Donderdag was een hele saaie maar ook wel nuttige dag. Toen heb ik verslagen getypt voor m'n begeleiders en Ulla en ik heb heel veel mensen een email gestuurd om een interviewafspraak te maken. Spannend, niet? Ohja, we zagen ook nog Ulf en 1 van zijn studenten, die waren net terug van de Big Island en nog een paar dagen op O'ahu. Die student, Marten, zat in het hostel naast ons en daar hebben we toen mee afgesproken om wat mee te gaan drinken 's avonds. Dus na het eten zijn we met hem naar Magoose gegaan, een studentenbar hier vlakbij de universiteit. Heel gezellig en het drinken was hier echt goedkoop! Een pint voor minimaal $1,- en maximaal $1,50. En ze hadden ook nog allerlei verschillende soorten bier, dus heb ik lekker Amstel gedronken :). Zomaar ineens een beetje Nederland op m'n donderdagavond! Het was heel gezellig en we hebben leuk gekletst enzo. Het was ook leuk om weer eens in een cafe te zitten tussen de studenten! Alleen was ik om 11 uur echt moe en Marten had toen ook genoeg gehad, dus toen zijn we naar de bus gegaan...waar we 45 minuten moesten wachten...en ondertussen begon het heel hard te regenen. Echt heel hard. Een enorme hoosbui. Toen we bij het hostel uit de bus stapten moesten we echt maar 50 meter rennen, maar we waren doorweekt! Ik verloor m'n slippers nog ergens in een plas en Niki heeft gewoon helemaal zonder slippers gerend. Echt niet normaal, er ontstonden gewoon rivieren op straat en al het water stroomde het hostel in (de begane grond is helemaal open, daar zijn geen kamers ofzo...ik maak er wel een foto van ;)). En aan de zuidkust viel het nog mee. Zelfs vandaag nog staan er berichten op de voorpagina van de krant over de windward kust (oosten) en de overstromingen, landverschuivingen en schade die daar zijn ontstaan door de regenval. En overmorgen verwachten ze weer storm, dus dat wordt nog leuk...
Vrijdag ben ik naar het Bishop Museum gegaan voor een interview, en dat was echt heel leuk! Het was van de quilt-meneer en hij was aan het ontwerpen terwijl ik hem vragen stelde. Was heel leerzaam en interessant! Rond 12 uur moest ik weer met de bus mee, want om 13:30 had ik een interview hier op de campus, samen met Niki. Ook dit interview was erg grappig, het was namelijk met Joshua Cooper, de man waarvan we al een lezing hadden gehad samen met de Zweden. Hij heeft echt enorm geouwehoerd, jammer genoeg niet echt over de dingen waar ik echt over wilde praten, want dat wilde hij niet. Maar ik had wel genoeg aan dit interview. En hij is dus fan van Nederlandse vla, haha! Ik heb echt zo hard gelachen! Hij vertelde over de keren dat hij in Nederland was geweest, en dat hij toen 'fla' had ontdekt en dat ie dat zo lekker vond. Vooral 'doepelfla' (dubbelval) vond ie geweldig: vanille én chocolade in 1 pak! Hij was er alleen nog niet uit hoe je nou de restjes uit het pak kon krijgen. Hij had een pak al helemaal opengevouwen terwijl ie in de trein stond om de restjes er uit te kunnen likken, hihi. Dus Niki en ik hebben uitgelegd dat daar een methode voor is. Daar was ie ook al wel van op de hoogte, alleen kon hij dat nog niet. Ik zei nog: als je nou een pak gehad had, dan had ik het kunnen leren! Maar dat gaat ie dus volgende keer leren als ie in Nederland is :). Die methode schijnt heel Nederlands te zijn, want Niki heeft het ook moeten leren toen ze in Nederland kwam wonen. Grappig he?!
De rest van de dag heb ik interviewafspraken voor deze week gemaakt, dus ik heb er nu 3 afspraken bij plus een emailinterview. 1 Meneer had heel graag willen meewerken, maar omdat hij voorwaardelijk vrij is vanwege soevereiniteitsactiviteiten wilde hij niet teveel aandacht op zichzelf vestigen. Jammer, maar wel heel aardig dat hij toch terug gemaild heeft! En over 's avonds is er weer niet veel spannends te vertellen vrees is. Interviews uitschrijven en dagboek bijhouden was m'n avondvulling, en toen was het alweer half twaalf voordat ik ging slapen.
Zaterdag zijn we naar Pearl Harbor geweest, heel cool! 's Ochtends vroeg vertrokken en om 9:15 uur waren we daar. Het was trouwens gratis, fijn was dat :). Eerst hebben we het museum en het centrum bekeken, wat heel erg leuk was om te zien. Er lag onder andere een torpedo die ze gevonden hadden in de haven maar die niet ontploft was. Ook waren er veel foto's, maquetes en verhalen. Echt indrukwekkend allemaal! We moesten tot kwart voor elf wachten op onze beurt om de film te zien en naar het monument te gaan, maar die tijd hebben we goed kunnen vullen. Daarna kregen we dus een film te zien van 23 minuten, met een uitleg van wat zich afspeelde voor de aanval en natuurlijk de aanval zelf. Die film was heel erg indrukwekkend (alweer...) en bestond bijna helemaal uit beeldmateriaal van die tijd. Zo zagen we onder andere 'live' de explosie van de USS Arizona, echt niet normaal! Na de film moesten we in een bootje en werden we naar het monument gevaren, dat boven het wrak van de USS Arizona is gebouwd. Het monument zelf stelde niet heel veel voor, maar het was wel mooi gemaakt omdat het dwars over het wrak is gebouwd. Je kan het wrak dus zien liggen. Het wordt helemaal vreemd als je je bedenkt dat er nog 1170 lijken in het wrak liggen. Daar werd ik wel even stil van. Oh, en Niki heeft nog een hele uitleg gekregen over de schade aan het wrak en die heeft ze weer aan mij doorgebriefd. Dus voor wie het interessant vindt, dat kan ik thuis nog een keer vertellen. Hoop ik, haha. Na de boottocht terug hebben we nog even rondgekeken in de winkeltjes en rond 1 uur zijn we terug gegaan naar ons hostel. En zowaar zowaar, 's middags hebben we nog 2 uur op het strand kunnen liggen! Jeuj! Jammergenoeg begon het om 5 uur weer te regenen, maar dat mocht de pret van het in de zon liggen niet drukken :). 's Avonds was het weer Sunset on the Beach en toen heb ik een stuk van March of the Penguins gezien! Echt heel tof, want die wilde ik heel graag zien! Wel maf om een documentaire over pinguins op het strand in Hawai'i te zien trouwens, haha.
Zondag heb ik voor het eerst sinds lange tijd uit kunnen slapen tot 9 uur, jeej! De afgelopen nachten heb ik sowieso goed geslapen, want nu Vijaya 's ochtens niet meer vroeg uit bed komt, komt Launa (Loony zoals Niki en ik haar liefkozend noemen) ook niet meer vroeg uit bed, haha! Dus nu slaap ik elke nacht gewoon aan 1 stuk door, dat scheelt een hoop. Maar goed, zondag dus rustig opgestaan en om 11 uur richting Aloha tower voor onze walvissenkijktochtding! Van half twee tot half vier hebben we op de boot gezeten en tadaaa: we hebben een heuse emmer gezien! Dat was het. Verder helemaal niks. Beetje jammer, vooral omdat de mensen op de boot die terugkwam voordat wij weg gingen walvissen, dolfijnen en een schildpad hadden gezien. Tsgpfttsk, en wij dus helemaal niks. Gelukkig was het wel heel mooi weer, en was het water heel mooi blauw en had ik mooi uitzicht op Waikiki, dus het was niet helemaal nutteloos. Maar toch...We hebben wel een gratis retour gehad, dus we mogen terugkomen en het dan nog een keer proberen! Ben benieuwd, hopelijk zien we dan wel wat!
Na onze Whale Watch zonder walvissen zijn we naar Chinatown gegaan en hebben we lekkere rijstsoep met gefrituurd deeg gehaald, hmmm! Toen we met Vijaya gingen lunchen had zij dat als lunch en dat was heel lekker! Dat hebben we dus gehaald en 's avonds op het strand opgegeten, bij zonsondergang :). Daarna hebben we weer film gekeken, Zathura. Was ook erg leuk, beetje hetzelfde verhaal als Fun with Dick and Jane. Oh oh oh, en voordat de film begon hadden de presentatoren van de avond nog een verrassing. Er was namelijk een celebrity gesignaleerd in het publiek en het was...Sawyer uit Lost! Ik zat te stuiteren op m'n handdoekje, ghehe. Hij was jammergenoeg te ver weg om een fatsoenlijke foto van hem te maken (hij stond op het podium) en ik wilde mezelf niet verlagen door naar voren te rennen en met hem op de foto te gaan. Maar toch, Sawyer heeft naar mij gezwaaid, best een beetje cool :). Oh, en ik heb nog een stukje Oscar-uitreiking gezien.
Nou, en tot slot was er maandag en dat was ook een hele toffe dag! Na weer wat miscommunicatie met Rick zijn we om half tien vertrokken op onze tour rond O'ahu! We hebben echt de hele kustlijn en nog wat van het binneland gezien! Behalve het stukje kust waar Lost opgenomen word/werd, dat was wel jammer. Maar mij hoor je niet klagen! We begonnen bij Diamond Head, waar we misschien walvissen konden zien (nee hoor). Vervolgens zijn we naar the Blowhole gereden, hebben we een fishpond gezien, een haven waar veel locals gaan vissen bezocht, Chinaman's Hat (die staat op uw postkaart oma!), Crouching Lion en Kualoa Valley gezien. Ik ben vast nog vanalles vergeten, maar dat krijgen jullie dan thuis wel te horen. Om 1 uur ofzo heb ik echt een enorm ongelooflijk lekkere lunch gehad: garnalen met knoflook en boter. Echt zo lekker! En supervers, de garnalenvelden (ik weet niet hoe je het anders moet noemen) lagen achter de shrimp shack waar wij onze lunch aten en daar waren onze garnalen dus uitgehaald. Die worden gewoon uit het water geplukt, levend in de pan gegooid en daarna opgediend. Hmmm! Sorry Harald, misschien had ik je even moeten waarschuwen :).
Na de lunch zijn we de bocht omgegaan en hebben we de North Shore nog een keer gezien, nu met zon maar zonder hoge golven. Rick heeft ons daar een hele grote heiau laten zien vlakbij Waimea, met heel mooi uitzicht op de oceaan. We hadden daar ook heel mooi uitzicht over Waimea Falls Park.
Toen we weer beneden waren kwamen we langs een strandje waar allemaal mensen stonden. Bleek dat er schildpadden op het strand lagen! Ik zag ze helemaal niet, ik had een beetje gemist waarom we stopten met rijden en Niki was helemaal aan het stuiteren dus ik was een beetje in de war van wat er gebeurde. Niki zei later ook: ik dacht steeds, Eefje, reageer nou! Haha, ik was een beetje dus denk ik. Maar schildpadden dus, heel cool! Het waren er drie en ze lagen heel relaxed te zonnen. Ze trokken zich echt helemaal niks aan van iedereen, heel grappig. Omdat ze beschermd zijn mochten we niet te dichtbij en rende er de hele tijd iemand rond om op te letten, maar toch. Van zo dichtbij heb ik nog nooit een groene zeeschildpad gezien! Hopelijk kan ik straks foto's plaatsen!
Dus, dat was heel tof. Daarna zijn we via Hale'iwa door het binnenland gereden, door ananasplantages heen, naar het zuiden en vanaf daar naar Waianae. Daar wonen heel veel Hawaiianen op homesteads, land dat door de staat opzij is gezet voor Hawaiianen. We zijn heel even op bezoek geweest bij een neef van Rick en daarna zijn we verder gegaan naar het noorden. Weer langs Makua Valley gekomen en uiteindelijk helemaal naar het meest westelijke punt gereden. En tot slot zijn we helemaal weer terug gereden naar het zuiden en heeft Rick ons afgezet bij het hostel. Ik was echt helemaal 'numb' van alles dat Rick verteld had en van wat ik gezien had. 't Was echt heel tof! En Rick wilde er helemaal niks voor hebben, zo aardig!
's Avonds moest ik even naar de bieb om te kijken of er nog mensen terug gemaild hadden en toen heb ik Niki meegesleept. En dat was het eigenlijk!

Dus, ik hoop dat deze computer een beetje snel is, zodat ik foto's kan plaatsen. Zo niet dan komt dat van de week hopelijk een keer. Straks gaan we weer naar de bios :) en morgen en donderdag heb ik in ieder geval nog interviews. En van het weekend weer allerlei Service Learning dingen, dus de week gaat snel! Tot mails en blogs allemaal en heel veel succes met alles wat jullie moeten doen!

Liefs Eefje

Ohjee, de tijd raakt op...

Hey allemaal!

Sjonge, de tijd gaat echt veel te snel! Ik zit al de hele week te denken: nog maar minder dan 4 weken en dan ga ik alweer weg uit Hawai'i! Grappig is dat ik denk dat ik thuis pas besef wat ik gedaan heb. Het is nu zo normaal geworden om hier rond te lopen en druk bezig te zijn met onderzoek doen, dat ik helemaal niet door heb dat ik op een eilandje woon (min of meer) in de Stille Oceaan! Het bevalt wel erg goed hoor! Moet wel zeggen dat Waikiki best saai wordt, want de winkels zijn allemaal hetzelfde en 's avonds is er heel weinig te doen. Daarom houden Niki en ik ook zo van de $1,- bioscoop :). Vanavond gaan we daar weer een bezoekje aan brengen!
Maar eerst even andere dingen vertellen!

Lé, ik sta zelf ook een beetje versteld van de hoeveelheid mensen die ik hier ontmoet. Ik leer ze natuurlijk niet echt kennen, behalve onze kamergenoten. Vijaya is heel cool, een hele grappige vrouw uit Singapore. Ze zit al vanaf het begin in onze kamer en morgen gaat ze weg, naar een studio. Erg jammer, want ze is de enige persoon in onze kamer die goed bij d'r hoofd is en die humor heeft. En de rare kamergenoot, Launa, is nog steeds heel raar. Ze heeft zondag een stuk vlees gekookt en daar eet ze nu al 3 dagen van. Ook 's ochtends...met een glas cola met heel veel ijsklontjes. Ik geef 'r groot gelijk, kan me ook niets lekkerders voorstellen voor ontbijt dan een plak rundvlees en een glas cola... Vorige week was ze even voor een paar uur vertrokken. Ze vertelde ons 's ochtends dat ze weg moest (hoera hoera!) maar 's middags was ze alweer terug (neehee, ga weg, kst kst!). En ze vindt ons niet meer zo lief omdat Niki op haar bed is gaan liggen (boven mijn bed) in de tijd dat ze weg was. Achja, we negeren haar maar zoveel mogelijk!
Alle andere mensen zijn inderdaad wel heel aardig en behulpzaam! Ze zijn gewoon heel open, ook tijdens interviews: ik krijg echt levensverhalen te horen. Sommigen zijn echt heel interessant!
Voor Erik: ik vind je vraag niet dom hoor :). Waarschijnlijk staat het wel ergens in een eerder blog, maar dan in een van de allereersten. Ik wil het nog wel een keer vertellen. Ik doe onderzoek naar de manier waarop de culturele en nationalistische oplevingen hier gecombineerd worden. Dat doe ik door Kanaka Maoli te interviewen over hun activiteiten binnen de soevereiniteitsbeweging, door informatie te vinden over soevereiniteits-groepen en deze te bezoeken, door culturele evenementen en activiteiten te bezoeken (ook politieke activiteiten), door informatie te zoeken door middel van interviews, lezingen en kranten over omstreden plaatsen en concepten hier (en die plaatsen te bezoeken als dat kan) ennn dat is het wel zo'n beetje :). Ik hoef dus niet alleen maar mensen te interviewen, gelukkig. Dat haalt de druk er een beetje af. Want alleen maar mensen interviewen is ook niet leuk en het is moeilijk om aan respondenten te komen. Hopelijk is je vraag zo beantwoord! Was het trouwens leuk om weer in Kerkwerve in de kerk te staan?
Hubrina, ik heb foto's gemaakt van het quilten! Ik zal ze wel naar m'n moeder opsturen, dan kan zij ze laten zien. Ik heb gevraagd wat voor soort stof ze gebruiken, maar ik kreeg de naam niet helemaal mee. De vrouw aan wie ik het gevraagd heb zij dat er over het algemeen 100% katoen wordt gebruikt, maar zij was 'lui' en gebruikte een stof die niet krimpt en die kleurvast is. Hawaiianen hebben het quilten trouwens overgenomen van de Engelsen en het aangepast aan hun eigen normen. Ze zagen er namelijk het nut niet van in om eerst een lap stof in stukken te knippen en het daarna weer aan elkaar te naaien. Dat vonden ze verspilling van tijd en materiaal en dat staat niet zo hoog aangeschreven in de Hawaiiaanse cultuur. Dus hebben ze besloten om symmetrische patronen op een ander stuk stof te naaien en de stof die over is werd dan aan de missionarissen gegeven voor hun quilten. Dat de Hawaiianen niet houden van materiaal verspillen heb ik al gemerkt, maar van dat tijd verspillen heb ik nog niet zoveel meegekregen moet ik zeggen...Dat even terzijde :).
Amanda, ik ben benieuwd naar je foto! Over 4 weken kan ik m alweer bezichtigen! Brigitta, je hoeft echt niet te wachten met de housewarming tot ik terug ben hoor, haha! Succes met dozen uitpakken in ieder geval, en met je experimenten!
George, sorry, volgende keer zal ik ook aan mijn mannelijke lezers denken. Er zijn hier wel 'surfchicks', maar die zijn zichzelf vooral aan het showen hier aan de Zuidkust. Beetje met een surfplank onder hun arm over het strand paraderen enzo. De èchte surfers bevinden zich op de Noordkust, vanwege de enorme golven. En daar heb ik maar 1 of 2 vrouwelijke surfers gezien. Dus vandaar!

Zo, en dan nu mijn week. Dinsdag was dus een 'uitschrijfdag', die bestaan vooral uit het uitschrijven van interviews en evenementen die ik bezocht heb. Niet heel spannend dus. Woensdag heb ik een paar interviewafspraken gemaakt, per telefoon en per email. Daarna heb ik een college gevolgd over de Hawaiiaanse politiek en het rechtsysteem in de tijd van de koningen (ergens in de 19de eeuw). Het was heel interessant, alleen was het maar een uurtje. Op zich wel leuk om een college aan een Amerikaanse universiteit mee te maken. Het was een kleine zaal, met (in het begin) ongeveer 15 mensen. Maar ergens halverwege het college kwamen er nog steeds mensen binnenlopen. Lekker nuttig, als je college maar 1 uur duurt. En iedereen werd bij een vraag echt uitgepikt om een antwoord te geven, heel grappig. Het was meer een soort middelbare school. Kan ook niet zeggen dat het niveau bijzonder hoog was. Het begon namelijk met een scheiding op het bord: aan de ene kant het Hawaiiaanse systeem en aan de andere kant het Amerikaanse systeem. Vervolgens moest iedereen naar het bord en op elke helft iets opschrijven dat bij het systeem hoorde en dat ze behandeld hadden. Het deed me een beetje denken aan de middelbare school. Nou weet ik niet welk niveau dit college had, misschien was het een eerstejaarsvak. Maar het was wel heel leuk om te zien en mee te maken! Het college werd trouwens gegeven door Kuhio, de man die ik dinsdag had geinterviewd. En hij was weer heel grappig :).
's Avonds zijn we naar de bios geweest, naar Walk the Line, film over Johnny Cash. Hele goede film, voor iedereen een aanrader. Er zit heel veel muziek in en alles is door de acteurs zelf gezongen, echt heel knap! Verder is daar niet zo veel over te vertellen, deze keer zaten er geen zwetende Zweden in de zaal.
Donderdag eerst een interview afspraak gemaakt en daarna hadden we een lunch afspraak met Toon van Meijl, een van mijn begeleiders uit Nederland, en Ulla en Rick. Toon was hier in verband met de opening van een bijzondere museumtentoonstelling en het symposium dat daar bij hoorde. Het was wel heel erg grappig om hier iemand uit Nederland te ontmoeten! En om hem voor te stellen aan mensen die wij hier hebben ontmoet, hoewel hij Ulla al min of meer kende. Maar toch is het vreemd, omdat dit nu een beetje 'thuis' is en hij hier de weg niet wist enzo. Net of je iemand rondleidt in je eigen woonplaats! Rick woont hier natuurlijk al zijn hele leven en hij heeft ons meegenomen naar een Chinees restaurant om te lunchen. En hij heeft besteld, want hij wist tenminste wat hij bestelde :). Het was echt heel erg lekker, de Chinees thuis is er echt helemaal niks bij. Maar echt helemaal niks. Dat is allemaal veel te westers geworden. Jammer genoeg kan ik de Chinees die het gemaakt heeft niet mee naar huis nemen, dat zou wel handig zijn! Verder was het gewoon heel gezellig en hebben we een beetje over onderzoek gepraat en hoe Niki en ik het hier vinden.
's Middags zijn we naar de tentoonstelling gegaan waarvoor Toon dus 'even een weekje' naar Hawai'i is gekomen. Het was een hele mooie tentoonstelling, met artefacten van rond 1700, die allemaal verzameld zijn door Captain James Cook op zijn ontdekkingsreizen door de Pacific. Hele oude voorwerpen dus! Voor Kanaka Maoli is het heel belangrijk om dit soort dingen te zien, omdat het hen 'verteld' wie ze zijn en waar hun cultuur vandaan komt. Omdat heel veel mensen zijn opgegroeid zonder kennis van hun cultuur (taal, geschiedenis, gebruiken) en het nog steeds voor veel mensen onbekend is, is dit voor hen dus heel belangrijk.
Vrijdag was een interviewdag. Eerst naar het Bishop museum, waar de quilt mevrouw een demonstratie gaf. Er kwam alleen nooit iemand kijken, had ze gezegd, dus we konden haar gewoon interviewen. Ze was heel aardig (gaan we weer ;)) en heeft heel veel verteld. Het meeste zal ik thuis wel vertellen, maar 1 ding kan ik jullie niet onthouden. Niki en ik hadden er al eerder over gehoord, bij het opknappen van Kamehameha III z'n zomerpaleis. Ik heb volgens mij al verteld dat Hawaiianen heel spiritueel zijn en dat ze dus in geesten geloven enzo. Nou bestaat er ook het fenomeen Nightmarchers. Dat zijn de geesten van voorouders, die 's nachts op mars gaan en dan ook door huizen heen marcheren. Bij het zomerpaleis had de gids ons laten zien dat de deuren niet helemaal recht tegenover elkaar zijn gemaakt, zodat de Nightmarchers niet binnen komen. De vader van de vrouw die we interviewden kreeg vroeger regelmatig de Nightmarchers op bezoek. Zijn vader vertelde hem dan dat hij stil moest zijn en dan kon hij dus mensen horen marcheren en hun aanwezigheid voelen. Eng he?! (Sorry als er nu mensen zijn die dit een anticlimax vinden. Ik vond het in ieder geval heel spannend klinken :)) De vrouw die wij interviewden vertelde dat het voor haar vader helemaal geen enge ervaring was, omdat hij er mee opgegroeid was. Voor was het meer geruststellend.
Om 1 uur hadden Niki en ik een interviewafspraak die niet doorging. De respondent was vergeten z'n mail te bekijken en was gewoon niet gekomen. Beetje jammer, maar gelukkig hebben we de afspraak kunnen verzetten naar vandaag! En ikzelf had om 3 uur nog een interview, in Downtown Honolulu. Die dag heb ik echt heel veel in de bus gezeten, maar het was het wel waard, want ik heb twee hele goede interviews gehad! En weer een heleboel nieuwe mogelijke respondenten erbij, ook fijn! Mijn vrijdagavond bestond dus uit het uitschrijven van interviews, spannend, niet?
Zaterdag was het weer Service Learning dag. Om ongeveer 8 uur werden we opgehaald door U'ilani om naar Halawa Valley te gaan. Dit is een omstreden plek omdat de H3 (snelweg nummer 3) dwars door deze vallei loopt. Archeologisch onderzoek had echter uitgewezen dat er in de vallei 2 heiau's waren, 1 vrouwelijk en 1 mannelijke. Een heiau is een heilige plek voor de Hawaiianen. Om een lang verhaal kort te maken: Kanaka Maoli zijn dus gaan protesteren tegen de bouw van de H3 door de vallei en hebben in de buurt van die heiau's gekampeerd om te bouw tegen te gaan. Sommigen zelfs 2 jaar lang! Uiteindelijk is besloten om een bocht te maken in de snelweg, waardoor de vallei gespaard bleef. Deze weg is nu de enige interstate highway met een bocht er in. Grappige is trouwens dat het een interstate snelweg is, wat eigenlijk helemaal niet mogelijk is. Want om interstate te zijn moet een snelweg van de ene staat naar de andere gaan, terwijl we ons hier op een eiland bevinden.
Maar goed, wij gingen zaterdag dus helpen met het opknappen van die heiau's. Eerst moesten we blaadjes uit de tuin plukken, van een soort klimop, voor de salade. Daarna was er pule, Hawaiiaans kringgebed, en een voorstelrondje. Vervolgens kregen we een rondleiding over beide heiaus, waarbij weer heel veel werd verteld over de bomen en planten die er groeien en hun culturele functies. Ook hebben we een aantal gebeeldhouwde stenen gezien (de kop van 1 van hun goden, een steen met een schildpaddenoog) en petroglyphen. Het was heel interessant en het gaf wel goed weer dat de Kanaka Maoli heel erg in geesten geloven en in de zorg voor het land en de oceaan. Na de rondleiding zijn we aan de slag gegaan, voor een uurtje. Wantja, Hawaiianen houden meer van kletsen en socializen dan van werken :). We moesten aan de slag met sikkels en zagen en ik weet niet wat allemaal meer om bomen om te hakken en gras te maaien. Erg intensief werk en niet heel fijn, want ik heb het niet over normaal gras, maar tropisch gras. En dat gras heeft haartjes van fiberglas op de steel en die prikken dus in je huid en blijven daar dan zitten. Heel erg irritant, m'n armen waren er helemaal rood van. Maar je moet er wat voor over hebben he!? Ik heb nou ook een kameleon in het wild gezien en ik heb ontdekt dat de Hawaiianen zelf niet zo bar veel uitvoerden, het waren voornamelijk de studenten die heel hard aan het werk waren.
Tot slot was er de lunch, die heel erg lekker en heel erg uitgebreid was! Met salades van de planten uit de tuin, zoals varens en de soort van klimop die we eerder geplukt hadden. Heel typisch, maar wel goed te eten! En Niki en ik kregen allebei Hawaiiaanse sinaasappels mee in een pakketje van bananenbladeren. Cool he!?
Rond 3 uur waren we thuis en toen hebben we nog 2 uur op het strand gelegen, maar het was eigenlijk alleen maar bewolkt en niet zo heel warm. Plus dat er ergens vorige week een marineschip aangemeerd was dus dat overal in Honolulu kale mariniers rondliepen die al heel lang geen vrouw meer in de buurt hadden gehad. De verhalen die ze dan tegen elkaar vertellen over hun nachtelijke avonturen zijn niet echt voor herhaling vatbaar...
Zondag zijn we met Vijaya naar Chinatown geweest en heeft ze ons de markten laten zien. Nou hadden we die al eerder gezien, maar zij wist waar we wat het beste konden kopen. En wat alles was, ook niet onbelangrijk. De stank was weer onbeschrijflijk, maar je went er aan! Overal lagen allerlei vissen en enorme krabben, lekker hoor! We hebben dus was goedkope boodschappen gedaan en daarna hebben we gebrunched in een Chinees restaurantje. Ik had iets heel lekkers, cake noodles met heel veel groenten (jum!) en visballetjes. Echt heel lekker, en helemaal niet duur voor Hawaiiaanse begrippen. Het was wel even een geklieder met de stokjes, want alles zat onder de saus en glijdt dan dus weg. Vooral de visballetjes waren een uitdaging en ik heb Vijaya wel vermaakt geloof ik ('What are you doing? Are you killing the noodles? Stop killing the noodles!' :)). We waren wel wat vroeger terug dan Niki en ik voorzien hadden, dus de rest van de zondag hebben we ons voornamelijk verveeld. En dat is niet leuk, je vervelen. Want we waren moe en het weer was slecht en we hadden niks te doen. Toen had ik dus wel even een dipje en wilde ik dat ik lekker thuis was! Ik kijk er nu sowieso wel naar uit om naar huis te gaan, gewoon omdat het nu echt aftellen is en het einde in zicht is. Dan kan ik iedereen alles vertellen (hoewel ik hier al heel veel vertel)!
Gisteren was weer een productieve dag en heb ik 5 mensen geinterviewd plus nieuwe afspraken gemaakt. 's Avonds heb ik niet zoveel gedaan geloof ik...Ohja, interviews uitgeschreven :). Moet ook gebeuren tenslotte! Vanmorgen heb ik 3 mensen geinterviewd en 's middags had ik nog een interviewafspraak, maar die is niet op komen dagen. Jammer is dat...nadat ik een half uur heb gewacht en twee mensen heb aangesproken met de vraag of ze Steve waren, heb ik het maar opgegeven. Dus maar even kijken of ik deze afspraak ook kan verzetten!

Zo, dat was mijn week weer zo'n beetje! Aankomende week heb ik hopelijk ook weer zoveel te doen! Wat betreft interviews weet ik het nog niet zo, ik moet nog afspraken gaan maken. Maar dit weekend is er geen Service Learning dus gaan Niki en ik eindelijk Pearl Harbor bekijken! En de Vlooienmarkt, dat schijnt hier nogal iets te zijn. Zondag gaan we hopelijk walvissen kijken! Daar heb ik echt veel zin in, hopelijk zien we ook iets! Maar dat krijgen jullie dus volgende week te horen!
Trouwens, ik heb van Suzanne foto's gehad waarop het sneeuwde! Echt heel raar is dat om te zien, waarschijnlijk hetzelfde als wat jij had Gera, met al die mensen die je zag in korte broeken met slippers! :) Grappig vind ik dat. Hopelijk sneeuwt het niet meer als ik terugkom, weet niet of ik daar dan tegen kan!

Bedankt weer iedereen voor de berichtjes, tot blogs en ook weer: tot snel!

Veel liefs Eefje