'Hé kijk, een Nemo-vis!'

Goedemiddag weer allemaal!

Alles goed met iedereen? Hier is alles prima! Sinds gisteren ben ik hier nu drie weken, het voelt aan alsof ik hier al minstens 2 maanden ben! Dat komt waarschijnlijk omdat ik zoveel doe en nog steeds zoveel indrukken te verwerken heb, dat ik niet doorheb dat de tijd zo snel gaat! Bovendien breng ik gemiddeld een 1 dag in de week door met het terugmailen van iedereen en het bijhouden van m'n blog, dus die tijd vliegt ook voorbij. Iedereen weer bedankt voor de berichtjes en de mailtjes!
En een speciale vermelding voor Leonie: bedankt voor je kaart! Jeuj jeuj, ik heb post gekregen in Hawai'i! Toen we gisteren 'thuis' kwamen kreeg ik zowaar een enveloppe in m'n hand gedrukt en toen zei een mevrouw ook nog: 'Yay, someone loves you!' :). De kaart heeft er 5 dagen over gedaan, dus dat valt mee, ik dacht dat het minstens een week zou duren voordat post hier aan zou komen of voordat mijn post in Nederland zou zijn. Ik weet niet hoeveel dagen het scheelt als er wel of geen enveloppe in het spel is, maar volgens Niki scheelt dat tijd. Nu klinkt het net alsof ik heel erg aan het hinten ben naar jullie, haha! Nou, om die hint dan maar af te maken (en om Maartje d'r vraag te beantwoorden), ons adres hier is:

Pacific Ohana Hostel
2552 Lemon Rd
Honolulu
HI 96815
United States

Ik zal, op veler verzoek, niet meer klagen over het feit dat ik de winter nu mis :). Het is op het moment hier heel zonnig en ongeveer 27 graden, dus ik hou m'n mondje! Verder beloof ik dat ik helemaal heel terug zal komen, of ik zal het in ieder geval proberen! En Marleen en Mo: ik zal kijken of ik nog een keer op het Office of Hawaiian Affairs kom en of ik dan de knappe meneer kan ontvreemden! Maartje, met een doos chocolade maak je mij en Niki altijd blij! Amerikanen weten toch wel dat wij geen koeien verwerken in de chocola? Oh, en ik heb er ook nog niet veel van gemerkt dat de chocolade hier niet lekker is, maar dat komt misschien omdat ik het vooral heb gegeten terwijl het verwerkt was in een muffin, (echt de meest lekkere) brownie (ooit) of chocolademelk. Lekker hoor!
Harald, heb je al veel rondjes geschaatst? En misschien moet je volgende keer aan Suzanne vragen of ze je helpt met de computer, ze schijnt een vriend te hebben die er heel veel van afweet :).
Oh en George: dat is toch zo, dat mannen van oorlog houden? Waarom zouden ze deze anders voeren?! :P Het fijne weet ik er ook niet van, Freud heeft hier vast wel iets moois over geschreven, ik verwijs je even naar hem door.

Verder gaat hier alles heel erg goed, ik begin echt al te wennen aan het leven hier! Nouja, min of meer dan. Ik mis nog wel een beetje de avond-activiteit, die is niet zo groot bij ons. Meestal komt het neer op dagboek schrijven, aantekeningen maken en lezen (Mo, je boek heb ik vorige week uitgelezen, was leuk!) en dan om elf uur naar bed! Ik ben echt elke avond best moe, sta er helemaal versteld van. Het onderzoek loopt ook wel redelijk, hoewel ik voor m'n gevoel wel meer zou moeten doen. Maar gelukkig heb ik nog 2 maanden en komt de Service Learning er aan! Ik zal meteen even uitleggen wat dat inhoudt.

Service Learning is een soort van programma van activiteiten dat Ulla samen met een collega en vriendin hier opgezet heeft. Studenten van allerlei studies mogen er aan meedoen om punten te verdienen en ze mogen de uren die ze besteden aan de activiteiten ook opgeven voor hun sociale dienstplicht (daar schijnen ze hier aan te doen). De activiteiten die we doen zijn altijd in het weekend en spelen zich af op een zogenaamde 'ahupua'a.' Een ahupua'a is een strook land die loopt van in de bergen tot in het water. Alles wat de inheemse Hawaiianen nodig hadden/hebben om te kunnen overleven is te vinden in die strook land en in het water en het rif. Tijdens de activiteiten van de Service Learning gaan we Hawaiianen helpen met het schoonmaken van verschillende plaatsen binnen zo'n ahupua'a terwijl zij ons onder andere bekend maken met de traditionele manier van land- en watergebruik. Voorbeelden van activiteiten zijn het schoonmaken van een visplaats of het herplanten van limu (zeewier). Ik ben echt heel benieuwd hoe dat allemaal gaat zijn en ik heb er ook best veel zin in! Bovendien is het een goede manier om mensen te leren kennen en om mensen te interviewen.

Sinds vrijdag hebben we niet heel veel spannends gedaan. Zaterdag zijn we naar Lanikai Beach en Kailua Beach geweest aan de windzijde van het eiland. Niet dat het enorm stormde daar, maar er was wel steeds een redelijk windje. Ik hoop dat jullie het ook kunnen zien op de foto's, maar Lanikai Beach was echt heel erg super enorm mooi! Hopelijk heb ik zo een beetje goed uitgedrukt hoe mooi ik het vond :). Een heel turquoise zee, met heel zacht en wit zand en het was, op het stukje waar wij lagen, helemaal niet druk. Bovendien hebben we twee schildpadden gezien! Echt heel mooi! Ik lag rustig op m'n handdoekje, toen Niki ineens riep: 'Eefje, moet je kijken!!' Ik dacht dat ik minstens walvissen ging zien, zo enthousiast was ze aan het roepen. Dus ik draai me om en toen zag ik iets bruinigs in het water drijven met een hoofdje, onze eerste zeeschildpad! En een half uurtje later ofzo zagen we een tweede! Ik kon er geen foto's van maken, want voordat we het wisten waren ze alweer verdwenen onder water (even een vooroordeel onderuit helpen: schildpadden zijn dus niet langzaam). Dus dat was een hele geslaagde dag. Jammer was wel dat we in totaal 3 uur hebben gereisd ofzo, maar dan hadden we ook wat! Later op de avond moest ik denken aan m'n binnenlands leeronderzoek in Drenthe, toen Niki en ik in de dierentuin in Emmen naar een zeeschilpad stonden te kijken. Toen kwam er een jongetje binnen die riep: 'Hé kijk, een Nemo-vis!' En hoera, nu hebben we een Nemo-vis in het echt gezien! :D

Zondagochtend zijn we naar een Canoe Fundraising Race geweest voor het Waikiki Community Center. Het was een soort van toernooi tussen allemaal kano-teams die dus geld inzamelden voor het buurtcentrum. Het was heel leuk om te zien, vooral omdat er gekanoed werd in 'traditionele' kano's. Niet dat ze oud waren, maar het waren kano's met een soort van balans-ding aan een kant en er werd met een stuk of 6 mensen gepeddeld. Hier doen heel veel mensen het en het is ook echt iets dat afstamt van de Hawaiiaanse cultuur. Maar het ging meer om het wedstrijdelement dan om de culturele kant van de kano's.
Aan het eind van de ochtend hebben we een heel leuk gesprek gehad met een 'native Hawaiian'. Heel veel mensen hier beginnen tegen ons aan te praten omdat we Nederlands spreken en dan willen ze dus weten wat we hier doen enzo, dat is wel makkelijk voor ons om een gesprek op gang te krijgen! Want zodra we vertellen dat we onderzoek doen naar de native Hawaiian sovereignty movement beginnen ze (tot nu toe) meteen enthousiast te vertellen. Deze meneer had wel een heel indrukwekkend verhaal: hij had 10 jaar in de gevangenis gezeten voor overvallen en drugshandel (onder andere) en daarna nog eens 2 jaar in een afkickkliniek gezeten vanwege drugs- en alcoholverslaving, en nu was hij aan het studeren aan de universiteit! Echt heel knap! Er zijn hier heel veel Hawaiianen verslaafd aan de drank en een bepaalde drug, 'ice' genaamd. Dat is 1 of ander zuivere vorm van 't een of andere goedje en is hier op Hawaii uitgevonden. Het is nu langzamerhand de westkust van de VS aan het veroveren en volgens de meneer zou het ook binnenkort wel in Nederland opduiken. Het is heel erg sterk en zorgt ervoor dat je ongeveer 6 dagen niet hoeft te slapen. Daarbij komt dat het je hersenen aantast, zodat je op een gegeven moment begint te hallucineren en tegen jezelf begint te praten. Ik weet niet of jullie je het nog kunnen herinneren, maar in 1 van mijn eerste berichten had ik het erover dat heel veel mensen hier nogal de weg kwijt zijn. Dat komt dus door dat ice. Veel Hawaiianen zijn verslaafd omdat ze een armoedig bestaan leiden: ze hebben geen geld, geen huis en geen baan. Daarvan geven ze de 'caucasians', oftwel de Amerikanen de schuld, omdat die hun land en cultuur verwoestten.
Dat was dus een best heftig gesprek, wel heel interessant en ook nog nuttig voor m'n onderzoek! En daar was ik tenslotte voor gekomen. Daarna hebben we 's middags lekker niks gedaan, gewoon een beetje gehangen op onze kamer voor het eerst in 3 weken! Nouja, stiekem heb ik aantekeningen gemaakt van het gesprek, maar dan lekker op m'n gemakje :).
's Avonds hebben we (heel slecht) eten gehaald bij de Burger King. We moeten nog steeds een keer Hawaiiaans gaan eten, maar dat komt er maar niet van.
Gisteren hebben we alle informatie die we van the Office of Hawaiian Affairs hadden gehad gelezen, zodat we vragen kunnen beantwoorden en nieuwe vragen kunnen stellen. Al met al zijn we daar een uur of 3/4 mee bezig geweest. Daarna zijn we naar de universiteit gegaan, waar we een film hebben gekeken over de Kanaka Maoli, die we ook weer gehad hebben van OHA. Dat was heel interessant, hoewel we het meeste al wisten. Als ik weer thuis ben mogen jullie de film ook bewonderen, leuk he?! En tot slot hebben we gisteren weer eens sushi gehaald en op het strand verorberd. We hebben een hele goedkope sushibar ontdekt waar je sushi af kunt halen. Tot nu toe is dat m'n favoriete 'diner', sushi eten op het strand bij zonsondergang! Volgens ons is het een gat in de markt en gaan we ook zo'n ding beginnen in Leiden/Zeeland!

Verder wilde ik nog even vertellen dat de mensen hier heel grappig zijn, voornamelijk omdat ze hun hersenen niet gebruiken! Even een paar voorbeelden:
Afgelopen donderdag toen we naar de bioscoop gingen betaalde Niki onze kaartjes en ik stond ernaast. Vraagt de cassière heel serieus: 'Mag ik haar (mijn) ID even zien? Of bent u (Niki) haar moeder?' Daar moesten we zo hard om lachen, ondanks dat we allebei natuurlijk een beetje beledigd waren. Dat betekent dus dat ik er uitzie als 15 en dat Niki er uitziet alsof ze minstens 30 is, haha! Misschien moet ik volgende keer make-up opdoen en niet m'n lichtblauwe trui en korte broek aantrekken :).
Sinds zondag slaapt er een nieuwe mevrouw in onze 'dorm', die twee weken weg was geweest en daarvoor op mijn bed sliep. Ze is sowieso al grappig omdat ze overal 'yeah?' achter zegt, op zo'n Indiase manier, maar door d'r gebrek aan intelligentie is ze nog grappiger! Ze hoorde Niki namelijk praten (Niki komt uit Engeland en ze praat dus Engels, geen Amerikaans) en vroeg vervolgens of Niki uit Londen kwam. Blijkt dat ze nogal geobsedeerd is door het Engelse koninklijke huis, haha. Ze stelt steeds allemaal vragen, of Niki prins William en Harry weleens heeft gezien, en waar ze dan wonen, en dat het echt fantastisch moet zijn om in een kasteel te wonen, en of Buckinham Palace een kasteel is en waar prins Charles dan woont enz. enz. Niki heeft al twee keer verteld dat we uit Nederland komen en niet uit Engeland, maar dat schijnt ze niet op te vangen.
Gisteren zat die mevrouw ook in de keuken terwijl wij aan het eten waren. Ze was noodles aan het eten en op een gegeven moment vroeg ze aan Niki: 'Do they have (een bepaald merk) noodles in London, yeah?' Niki zei van niet, zegt ze: 'Oh, only spaghetti then, yeah?' Niki liet haar maar in die waan. Op dat moment moest ik al moeite doen om niet heel hard te gaan lachen, maar dat werd nog erger! We waren in het Nederlands aan het praten, toen ze ons onderbrak: 'What kind of language do you speak?' Wij: 'Dutch'. 'Oh, that's the language princess Di used to speak, yeah?' Toen moest ik echt heel erg m'n best doen om heeeel geinteresseerd naar de tv te kijken! Niki heeft haar toen nog maar een keer uitgelegd dat wij uit Nederland komen en dat we daar Nederlands spreken, en dat prinses Diana Engels sprak ('Oh, yeah, but really proper, yeah?').
Misschien moet je er bij geweest zijn om het grappig te vinden, maar ik vond dat ik dit toch even moest vertellen :).
Ook hebben we een 'vriend' gemaakt, een jongen van 20 die timmerman is en die erg dringend op zoek was naar vrienden. Hij vraagt steeds of we met hem leuke dingen willen gaan doen en komt elke dag een praatje maken. Hij is heel vriendelijk en een hippie-aanhanger, haha! Meestal is hij ook meer in gesprek met ons dan wij met hem, maar dat mag de pret niet drukken!

Zo, nou, dat was wel weer zo'n beetje m'n update! Hopelijk heb ik jullie een beetje vermaakt! Straks zal ik nog foto's posten, hopelijk worden jullie er niet te jaloers van! Dat krijg ik wel vaak te horen trouwens, dat mensen jaloers zijn. Moeten jullie niet doen hoor, dat is niet goed voor jullie ;).
Iedereen heel veel succes met alles en leuk dat jullie nog steeds zo fanatiek mailen en berichtjes achter laten! Tot snel!

Veel liefs Eefje

P.S. Wie hebben er nou allemaal hun rijbewijs gehaald? Patrick, waar is je mailtje? :) En Marleen: zijn alle jongens nu heel patserig aan het doen met hun rijbewijs? Oh, en ik ben voor een volkswagen-huisbusje, dat is leuker dan een Mercedes ;)!